درد نگاهت را فهمیدم اما به رویت نیاوردی
وقتی که می رفتی،گفتمت نرو ولی رفتی
رفتی و قلبم را به درد اوردی
رفتی و تنهایم گذاشتی
رفتی و رفتنت فراموشم نمی شود
ای کاش می دانستم که فراموشم کرده ای
ای کاش می توانستم فراموشت کنم
هیچ وقت نگذاشتی حرف دلم را بزنم
گفتم دوستت دارم و هیچگاه فراموشت نمی کنم ولی گفتی همه حرف است
تنهایم گذاشتی با اینکه میدانستی دنیای منی
وفا کردم و وفا ندیدم
جفا نکردم و جفا دیدم
این رسم روزگار است؟
تنهایی،جدایی،هجران،فراق...
همه اش نصیبم شد
رفتی اما این رسم روزگار نبود.